Apokalipsa św. Jana - księga tajemnicza
Apokalypsis - z greckiego objawienie, odsłonięcie tajemnicy
Apokalipsa zawiera obrazy, które są wyobrażeniem końca świata, armagedonu – czyli sądu ostatecznego, ostatecznych zmagań dobra ze złem.
Objawienie św. Jana powstało w czasach prześladowań pierwszych chrześcijan za czasów panowania Nerona (tj. 60 r n. e.) i Domicjana (w roku 90 n.e.).
Przesłaniem moralnym apokalipsy miała być wierność Chrystusowi. Święty Jan nie tylko przepowiada przyszłe losy, ale też grozi i napomina i pociesza.
Apokalipsa św. Jana ma wymiar ponadczasowy, uniwersalny bo ukazuje zmagania dobra ze złem, chaos i upadek człowieka oraz przywracanie światu ładu i sensu.
Symbolika apokaliptyczna
- Baranek – symbol Chrystusa
- Alfa i Omega – początek i koniec
- Niewiasta obleczona w Słońce – obraz Matki Boskiej , symbol kościoła
- Smok - bestia – przeciwnik Boga czyli szatan usiłujący zniszczyć dzieło Boga
- Zwierzęta: lew, wół, orzeł, zwierzę o ludzkiej twarzy - czterej ewangeliści : Marek,Łukasz , Mateusz, Jan
- Liczba 3 - Trójca Święta
- Liczba 4 - symbol kosmicznej całości , cztery pory roku, cztery strony świata, czterej ewangeliści strzeżący tronu bożego
- Liczba 7 - biblijna miara czasu, dzieło stworzenia świata trwało 6 dni, a siódmego dnia był odpoczynek (dzień święty)
- Smok o 7 głowach – symbol szatana
- 7 pieczęci (księga apokalipsy ma ich siedem ) - oznacza tajemnicę
- „4” - kojarzy się również z czterema jeźdźcami apokalipsy, którzy symbolizowali: wojnę, zarazę, głód, śmierć
- Liczba 10 - oznacza symbol doskonałości (w znaczeniu pozytywnym), a w znaczeniu negatywnym jest to symbol mocy szatańskiej
Czesław Miłosz „ Piosenka o końcu świata”
Z wiersza Miłosza wypływa następujący postulat moralny: żyj tak, aby z każdą chwilą swego życia zdawać sobie sprawę z tego że może nastąpić koniec naszego życia (koniec świata).
W „Chłopach „ Reymonta zauważamy kolejną inspirację biblią:
Stary Maciej Boryna – chłop Piast w dniu śmierci wychodzi na pole by po raz ostatni obsiać je ziarnem. Przypomina siewcę z przysłowiowej przypowieści „ O siewcy”. Ziarno które człowiek zasieje to symbol rodzącego się życia. To nic, że sam musiał odejść, ale zasiał ziarno, czyli nowe życie.
UWAGA! Notatka w trakcie rozwoju. Masz więcej wiadomości? Dopisz w komentarzu.
Autor: Beata Kochańska
Wyślij je do nas na adres: materialy__malpa__maturana6.pl
Opublikujemy je w serwisie by inni też mogli z nich skorzystać
* zamien __malpa__ na @
Podobne materiały:
- Kosmologia mityczna o narodzinach świata
- Biblia jako księga święta i dzieło literackie
- Król Edyt - tragiczna koncepcja losu ludzkiego
- Przypowieści biblijne
- Rodzaje i gatunki literackie
- Frazeologia biblijna – biblia w naszym języku
- Świat wartości w utworach Horacego
- Kosmologia Biblijna – jak powstał świat w pojęciu biblijnym
- Historia Hioba